Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Paeonia officinalis & Aconitum lycoctonum

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

fotò
fotò
Estranglo-loup

Aconitum lycoctonum

Ranunculaceae

Àutri noum : Tuo-loup, Toro-jauno, Fueio-de-pesou, Touàra, Acounit.

Noms en français : Aconit tue-loup, Coqueluchon jaune.

Descripcioun :
Planto renadivo proun grando qu'a de fueio bèn verdo e telado. Li flour soun d'un jaune palinèu emé un casco que resto estré à la baso (au contro de Aconitum anthora). La subsp. presentado eici, ié dison vulparia.

Usanço :
L'estranglo-loup es uno planto di proun empouisounanto. Caup d'alcalouïdo (l'acounitino) que paraliso lou cors e majamen l'alenamen, ço que douno la mort. A passa tèms se n'en servié pèr tua li loup e li rèinard e peréu, coume lou rapourto Mistral (TdF), contro li pesou (Fueio-de-pesou). Bèn dousado, a pamens d'ùni prouprieta interessanto (vèire çai-souto).

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Aconitum
Famiho : Ranunculaceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : fotò
Juliet à avoust

Liò : Bos fres - Prado à rousèu - Ribo d'aigo
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Aconitum lycoctonum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Paeonia officinalis & Aconitum lycoctonum

ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò

Coumpara Estranglo-loup emé uno autro planto

fotò